بسم الله الرحمن الرحیم
در ادامه بحث هفته گذشته که درمورد تیم ملی فوتبال کشورمان بود ؛ قرار بر این شد که به بررسی ونقد برخی از بازیکنان تیم ملی بپردازیم البته بیشتر سعی میشود که بازیکنانی را از نظر بگذرانیم که در این مدت چند ساله مورد نقد مطبوعات کشور بوده اند.
البته بازیکنانی همچون علی کریمی ؛ مهدی مهدوی کیا ؛ وحید هاشمیان ؛ جواد نکونام ؛ رحمان رضایی ؛ گل محمدی و حسین کعبی کمتر تیغ تیز نقد را چشیده اند اما بازیکنانی هم در تیم ملی هستند که طعم تیغ تیز مطبوعات را بیشتر چشیده اند.
بازیکنانی چون علی دایی ؛ فریدون زندی ؛ محمد نصرتی و ابراهیم میرزا پور.
اینان یازده مردی هستند که برانکو ایوانکویچ مربی تیم ملی فوتبال کشورمان اغلب به طور ثابت در میادین مهم به کار می برد.
اما گاهی انتخاب بعضی از بازیکنان و گماردن آنها در میدان باعث طرح بعضی از سؤالات میشود.
جدا از اینکه علی دایی چند هفته ایست که در هر بازی بوی گل میدهد چند صباحی است که جز بعضی از پنالتی ها و تک گلها گلی از وی ندیده ایم اما در همه شرایط وی جزو بازیکنان اصلی وارد زمین میشود و درحالی که آماده هم نبوده اگر لطف مربیان شامل حال ذخیره های اغلب آماده شود وی در دقایق آخر مسابقه از زمین خارج میشود به نظر شما آیا این مورد جای شک و سؤال ندارد؟
یا همینطور ابراهیم میرزا پور که با توجه به سابقه زیادش در تیم ملی گاهاً دچار بی تجربگیهایی میشود که از یک دروازه بان نیمه حرفه ای هم بعید است در حالی که شاید کمتر نوبت به دروازه بانان آماده لیگ همچون طالب لو یا رودباریان یا واعظی میرسد.
آیا واقعا مربی تیم ملی چگونه فکر میکند ؟
بعضی میگویند وی از افرادی خط میگیرد .
بعضی نیز تفکر مربی باشگاهی را به وی نسبت میدهند .
بعضی هم دلیل این امر را آماده نگه داشتن ترکیب اصلی تیم میدانند .
در هر صورت امیدواریم تجربه این بازیکنان به کمک ما بیاید و از جوانی و آمادگی دیگر بازیکنانمان نیز نگذریم
